Op dit moment zijn Wiebe en Piebe druk doende in hun nieuwe huizen; beide hebben ze het voor elkaar gekregen een mooie eengezinswoning te bemachtigen. Wiebe huurt via een vriend die in Groningen gaat samenwonen, Piebe heeft een vriendin met een goeie baan en de laatste heeft dus een huis gekocht. Vriendschappelijke jaloerzie (geen afgunst natuurlijk) maakt zich meester van mij en mijn vriendin, want wij blijven als enige stelletje in een flatje 3 hoog achter wonen (letterlijk overigens, we wonen op de 3de verdieping achter het station). Onze tijd komt snel genoeg, blijf ik tegen mezelf zeggen.
Tijdens verhuizingen kom je veel te veel klusjes tegen; er moet geverfd, behangt, gespit, geveegd, gestraat en opgeruimd worden. Laatst heb ik in ons eigen flatje de gang vernieuwd (nieuw behang, likje verf, je kent het wel) en ik heb gemerkt dat ik in het begin vol energie zat, maar na 2/3 dagen hing die gang me al de strot uit. Wat een rotwerk! Schuren, schuren, verven, weer schuren, verven en tenslotte de laatste laag…
Hoe anders is het om bij vrienden te klussen. Louter gezelligheid, maar vooral een ‘goed gevoel’ valt mij ten deel als ik weer een dag of een avondje geklust heb bij Piebe en/of Wiebe. Waar dat goeie gevoel op gebaseerd is weet ik eigenlijk niet zo goed; is het puur omdat ik er Piebe en Wiebe (hopelijk) blij mee maak dat ik hun help, of gaat het nog een stap verder en ben ik blij omdat zij blij met mijn hulp zijn? Misschien is het wel beide, maar daarnaast is het ook een fijne gedachte dat wanneer Maaike en ik eindelijk gaan verhuizen Piebe en Wiebe de eersten zijn die zich aanmelden als klushulp :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten