Zou het niet prachtig zijn om eens even in de toekomst te kunnen kijken? Gewoon even checken hoe die ene belangrijke beslissing die je op het punt staat te maken uitpakt. Om hem dan vervolgens met een gerust hart wel of niet te maken. Even makkelijk zou het zijn als je een stukje terug kon in je leven. Om die ene keer dat je kotsend uit de hully gully kwam toch niet eerst een suikerspin naar binnen te werken.
Maar toch intrigeert het me. En blijkbaar veel meer mensen anders was het voor de meneren in Hollywood ook niet zo’n gewild thema. Films als Back to the Future, the Timemachine, the Butterfly effect en nu dus ook Déjàvu ontlenen er hun plot aan. Nu is de Michael J. Fox klassieker natuurlijk psychologisch niet erg interessant (heb m trouwens wel 5 keer gezien in mijn pre-puberjaren) maar met name the Butterfly effect heeft me toentertijd wel echt aan het denken gezet. Net als Déjàvu is het thema van deze film dat je wanneer je een klein dingetje in het verleden verandert, de hele wereld om dat ene dingetje heen verandert.
Je huidige werk bijvoorbeeld. Hoe ben je daar terecht gekomen? Heeft iemand je er op gewezen dat de functie er was, André bijvoorbeeld? Heeft iemand je gestimuleerd om er wat mee te doen, Marjolein? Het was uiteindelijk misschien wel je eigen keuze maar wat nou als je André nooit was tegen gekomen. Domweg omdat Harry niet noodgedwongen gestopt was bij het leger en dus ook niet bij jouw in het voetbalelftal zou zitten. Of dat jij zelf misschien wel niet zou voetballen omdat je toch voor tennis had gekozen...
En toen je dat sollicitatiegesprek had, dat eigenlijk helemaal niet zo goed ging. Wat nou als Peter, je huidige baas niet met jou een passie voor Kitesurfen deelde. Wat nou als hij 56 jaar was en een hekel had aan vrijgevochten types zoals jij omdat z’n zoon er ook één was en hem tot nu toe alleen maar problemen had bezorgd. Dan had je waarschijnlijk die baan niet gekregen. Deed je nu wat anders.
Je heden is dus eigenlijk het bij elkaar komen van heel veel factoren die maken wie je bent, wat je doet, wie je kent en wie je nooit hebt ontmoet.
En dat is prima, zolang je er niet bij stilstaat.
"Life is what happens to you while you're busy making other plans." - John Lennon
Ik vind dat interessant, en denk er soms bij na over wat voor veranderingen ik aanbreng in andermans leven en hoe anderen dat bij mij doen. Het is in mijn ogen de kunst om er vrede mee te hebben dat je niet de regie hebt over je eigen leven. Je bent slechts de hoodrolspeler.
En je kunt alleen maar hopen dat het een leuke film wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten